Goed! Ik ben nu al heel erg vaak naar school geweest.
...
Wat een deprimerend begin.
Of eigenlijk niet, want elke schooldag brengt nieuwjaar dichterbij! En ja, ik heb door hoe sneu het is om daar 4 maanden van tevoren al naar af te tellen. Dus om even in de wat nabijere toekomst te kijken: 13 oktober komt Litania al! Dat is welgeteld twintig nachtjes slapen. Het leek altijd zo ver weg en nu is het echt dichtbij en dat is heel erg leuk. Alleen volgens mij is dit de tienduizendste post waarin ik vertel dat Litania komt en hoe leuk dat is, dus om maar snel en onopgemerkt van onderwerp te veranderen -
School! Want school is helemaal niet pleonastisch. (Eigenlijk had ik geen idee wat pleonastisch was, maar ik zocht in een Engels/Nederlands online woordenboek 'repetitive' op en het kwam met pleonastisch aanzetten.) Deze opmerking was echter ironisch bedoeld, want schooldagen lijken niet veel te verschillen van elkaar.
Om 6 uur sta ik op en zet ik de computer aan; het is dan 15.00 uur in Nederland. Dan eet ik één of twee kiwi's terwijl ik met mensen praat op MSN, voordat ik opeens merk dat ik weer eens bijna te laat ben om de schoolbus te halen. Op dat moment pak ik snel mijn tas en ren ik naar de bushalte, waar de bus rond 7 uur aankomt. (Ik heb me voor het naar-de-bushalte-rennen trouwens omgekleed, niet dat je denkt dat ik in mijn pyjama op school rondloop. Al heb ik mensen het wel zien doen.) Rond 7.10 kom ik op school aan en is het student-teacher time, wat betekent dat je naar een docent kan voordat de les begint, als je iets niet begrijpt. Het betekent ook dat je toch al op school zit dus net zo goed huiswerk kan maken. Om 7.30 begint de eerste les.
Het is echt saai om alles vanaf daar in detail te beschrijven, maar ik kan wel meegeven dat de lessen een anderhalf uur lang zijn en dat we er vier op een dag hebben. In de korte pauze na de eerste les is er tijd voor club activiteiten of gewoon niks als je die dag geen club meeting hebt. Ik ben in de Japanse en de internationale club gestapt, al is er een klein beetje een dilemma want ze hebben allebei hun volgende club meeting op donderdag. Je hoeft trouwens niet lid te worden van een club.
Om 14.40 is de laatste les afgelopen. Dan heb je even tijd om naar je kluisje te gaan voordat de schoolbus om 14.50 vertrekt. Rond 15.03 ben ik meestal thuis. Het is uit deze post echt overduidelijk geworden dat ik een digitaal horloge heb en er veel op kijk.
Japans is en blijft een geweldig vak. Echt. Ik wil de hele dag Japans hebben, of elke dag. De lessen zijn gewoon nooit saai. Na Japans komt study hall op het lijstje van leuke lessen - wat niet eens les is, maar gewoon een zelfstudie anderhalf uur. Heel leuk en gezellig, trouwens. Ik zit dan bij twee meisjes, Maddis en Marissa. Ze zijn heel cool en ze proberen mijn accent over te nemen, wat soms ten koste gaat van mijn huiswerktijd, maar veel grappiger is. Een paar keer geleden gingen we met geurstiften snorretjes op elkaar tekenen.
Engels is abominabel. We moeten veel te snel lezen. Normaal gezegd zou ik dat niet erg vinden, maar we lezen een boek - The Adventures of Huckleberry Finn, door Mark Twain - dat vol met dialecten zit en helemaal niet makkelijk om door te lezen is. Eigenlijk zou ik het nu aan het lezen moeten zijn maar ik stel het uit want het is niet boeiend. (Nóg minder boeiend dan een gigantisch verhaal over mijn schoolleven typen, moet je je voorstellen!)
Misschien heeft iemand uit deze post opgemaakt dat schoolleven ook in Amerika saai is. Die persoon heeft een geweldig analytisch vermogen.
Oh, trouwens, mijn Nederlands-spullen van wereldschool zijn aangekomen, dus ik kan ook aan mijn Nederlands huiswerk beginnen. Yes!
Nu is het tijd om me te verdiepen in Huckleberry Finn. Doei, iedereen.
zondag 23 september 2007
dinsdag 11 september 2007
Driver's Ed
Driver's ed = driver's education. Allemaal tieners die leren autorijden, spannend! Ik doe ook mee. Ik zit naast een jongen die Elvis Nguyen heet. Kan je je voorstellen hoe moeilijk dat voor hem moet zijn? Niet alleen Elvis heten van voornaam, maar ook nog eens een achternaam die niemand buiten Vietnam in één keer goed uitspreekt? Je spreekt het trouwens uit als 'when'. Verder is er niks met hem (hij is wel aardig en gaat naar de andere high school in Lake Oswego) maar zijn naam vond ik wel noemenswaardig.
Gisteren was het parent's night bij de driver's ed klas. Een trauma nurse die met mensen die in auto ongelukken terechtkomen werkt kwam ons vertellen over al die auto ongelukken. En wauw. Dat was een hoop ongelukkigheid en ranzige plaatjes. Bij één verhaaltje moest ik best wel tranen inhouden. Een meisje van 15 die gewoon in een random ongeluk dood gaat, hoe ziek is dat? En moet je je dan voorstellen hoe het voor haar moeder is. Je dochter, waar je zoveel van houdt, zoveel hoop voor hebt en zoveel mee hebt meegemaakt, opeens weg omdat ze met een slechte bestuurder in de auto stapt. En dan zien hoe al haar vriendinnen ouder worden en afstuderen en trouwen wetend dat je dochter dat niet heeft kunnen meemaken.
Ahem! Het was in ieder geval heel treffend. Aan het einde van de avond had ik het gevoel dat ik zodra ik in een auto stapte ten dode ben opgeschreven zou zijn. Daarbij kwam dat ik werd opgehaald door één van mijn vader's collega's omdat mijn ouders naar een concert waren.
En in wat voor auto zit die collega van mijn vader? Uiteraard, in een ontzettend cool-uitziende opendak Porsche. En daar moet elke bestuurder vanzelfsprekend in scheuren.
Nouja, het was wel ironisch. En ik kwam veilig thuis! Verder ga ik echt zeker weten altijd een autoriem dragen. En jullie ook.
Gisteren was het parent's night bij de driver's ed klas. Een trauma nurse die met mensen die in auto ongelukken terechtkomen werkt kwam ons vertellen over al die auto ongelukken. En wauw. Dat was een hoop ongelukkigheid en ranzige plaatjes. Bij één verhaaltje moest ik best wel tranen inhouden. Een meisje van 15 die gewoon in een random ongeluk dood gaat, hoe ziek is dat? En moet je je dan voorstellen hoe het voor haar moeder is. Je dochter, waar je zoveel van houdt, zoveel hoop voor hebt en zoveel mee hebt meegemaakt, opeens weg omdat ze met een slechte bestuurder in de auto stapt. En dan zien hoe al haar vriendinnen ouder worden en afstuderen en trouwen wetend dat je dochter dat niet heeft kunnen meemaken.
Ahem! Het was in ieder geval heel treffend. Aan het einde van de avond had ik het gevoel dat ik zodra ik in een auto stapte ten dode ben opgeschreven zou zijn. Daarbij kwam dat ik werd opgehaald door één van mijn vader's collega's omdat mijn ouders naar een concert waren.
En in wat voor auto zit die collega van mijn vader? Uiteraard, in een ontzettend cool-uitziende opendak Porsche. En daar moet elke bestuurder vanzelfsprekend in scheuren.
Nouja, het was wel ironisch. En ik kwam veilig thuis! Verder ga ik echt zeker weten altijd een autoriem dragen. En jullie ook.
zaterdag 8 september 2007
School
Dus, school is begonnen! Overleven jullie het? Ik... misschien. Twijfelachtig!
De introductiedag was heel leuk. Ik ontmoette Raechel en Raphael, die allebei dezelfde Playstation spelletjes spelen als ik en dat zit heel erg snor. Ze zitten alleen een jaar lager dus ik heb geen les met ze. Er waren meer coole mensen die ik ontmoette, maar dit zijn degenen waar ik sindsdien het meeste mee omga buiten les.
Om 7 uur moet ik bij de bushalte staan om de schoolbus te halen op normale lesdagen. In een schoolbus rijden is heel fijn en rustgevend en ik hoop telkens dat de reis langer duurt dan hij doet.
Lessen... We hebben A-days en B-days die telkens afwisselen. Op A-day heb ik AP Bio, Japans, Honors English en pre-calc. Op B-day heb ik human physiology & anatomy, acting, American & contemporary world history en AP chemistry. Sommige lessen zijn leuk, anderen niet. Pre-calc is hels. Ik zit met allemaal mensen die er helemaal niet slim uitzien en zij kunnen het wél volgen en ik niet. En dan zijn er weer dingen die zij niet snappen die ik heel simpel vind. Anderhalf uur van marteling, dat is echt veel.
In meeste lessen ken ik wel een paar mensen dus ik hoef niet weg te kwijnen uit eenzaamheid. In de pauze zit ik tegenwoordig bij Raphael en Raechel en dat is heel gezellig.
Ten minste, totdat Raphael een Jehova getuige bleek te zijn en me nu wil 'helpen'. Hopelijk lukt het ons om gewoon helemaal van dat gespreksonderwerp weg te blijven vanaf nu want zonder een medische ingreep ben ik waarschijnlijk niet te bekeren. Lobotomie krijgen lijkt me niet fijn.
Raechel zag ik de eerste twee dagen niet en dat was vervelend. De derde zag ik haar - en ze leerde me hoe ik mijn kluisje open moest doen! Ik ben zo dankbaar! En elke keer dat het me lukt voelt het helemaal als een triomf; de eerste twee dagen moest ik telkens eerstejaars vragen hoe ik hem open kreeg en het lukte me maar niet.
Verder is Japans echt het leukste vak dat ik ooit heb gehad. Serieus. De les begint ook zo cool.
Leider (aangewezen door docent): Kiritsu! (opstaan) Kiotsuke! (opletten/aandacht) Rei! (buig)
Iedereen (tijdens het buigen): Onegai shimasu! (laten we allemaal ons best/ons werk doen)
Leider: Chakuseke. (ga zitten)
De docent is ook zo cool. Hij is helemaal enthousiast over Japan en zit vol hele interessante verhalen. Weten jullie bijvoorbeeld waar het woord 'kamikaze' vandaan komt? 'Kami' is (zoals iedereen die Death Note gekeken heeft weet) God. 'Kaze' is wind. Toen de Mongolen in 1274 én in 1281 Japan binnenvielen werden ze beide keren afgeweerd doordat er orkanen kwamen. De Japanners zagen dit als een actie van god en noemde het 'kamikaze'; 'divine winds'. In de tweede wereldoorlog wisten ze dat er niet zo'n redding voor ze was en besloten ze dat ze zelf de 'kamikaze' moesten zijn.
Er is veel meer te vertellen, maar ik ben lui en kan niet geloven dat het drastisch interessant is voor anderen. Oh, trouwens, ik heb gigantisch veel en moeilijk huiswerk. Eergisteren zat ik er twee uur aan te werken. Niet cool! Maarja.
Overleven, iedereen!
De introductiedag was heel leuk. Ik ontmoette Raechel en Raphael, die allebei dezelfde Playstation spelletjes spelen als ik en dat zit heel erg snor. Ze zitten alleen een jaar lager dus ik heb geen les met ze. Er waren meer coole mensen die ik ontmoette, maar dit zijn degenen waar ik sindsdien het meeste mee omga buiten les.
Om 7 uur moet ik bij de bushalte staan om de schoolbus te halen op normale lesdagen. In een schoolbus rijden is heel fijn en rustgevend en ik hoop telkens dat de reis langer duurt dan hij doet.
Lessen... We hebben A-days en B-days die telkens afwisselen. Op A-day heb ik AP Bio, Japans, Honors English en pre-calc. Op B-day heb ik human physiology & anatomy, acting, American & contemporary world history en AP chemistry. Sommige lessen zijn leuk, anderen niet. Pre-calc is hels. Ik zit met allemaal mensen die er helemaal niet slim uitzien en zij kunnen het wél volgen en ik niet. En dan zijn er weer dingen die zij niet snappen die ik heel simpel vind. Anderhalf uur van marteling, dat is echt veel.
In meeste lessen ken ik wel een paar mensen dus ik hoef niet weg te kwijnen uit eenzaamheid. In de pauze zit ik tegenwoordig bij Raphael en Raechel en dat is heel gezellig.
Ten minste, totdat Raphael een Jehova getuige bleek te zijn en me nu wil 'helpen'. Hopelijk lukt het ons om gewoon helemaal van dat gespreksonderwerp weg te blijven vanaf nu want zonder een medische ingreep ben ik waarschijnlijk niet te bekeren. Lobotomie krijgen lijkt me niet fijn.
Raechel zag ik de eerste twee dagen niet en dat was vervelend. De derde zag ik haar - en ze leerde me hoe ik mijn kluisje open moest doen! Ik ben zo dankbaar! En elke keer dat het me lukt voelt het helemaal als een triomf; de eerste twee dagen moest ik telkens eerstejaars vragen hoe ik hem open kreeg en het lukte me maar niet.
Verder is Japans echt het leukste vak dat ik ooit heb gehad. Serieus. De les begint ook zo cool.
Leider (aangewezen door docent): Kiritsu! (opstaan) Kiotsuke! (opletten/aandacht) Rei! (buig)
Iedereen (tijdens het buigen): Onegai shimasu! (laten we allemaal ons best/ons werk doen)
Leider: Chakuseke. (ga zitten)
De docent is ook zo cool. Hij is helemaal enthousiast over Japan en zit vol hele interessante verhalen. Weten jullie bijvoorbeeld waar het woord 'kamikaze' vandaan komt? 'Kami' is (zoals iedereen die Death Note gekeken heeft weet) God. 'Kaze' is wind. Toen de Mongolen in 1274 én in 1281 Japan binnenvielen werden ze beide keren afgeweerd doordat er orkanen kwamen. De Japanners zagen dit als een actie van god en noemde het 'kamikaze'; 'divine winds'. In de tweede wereldoorlog wisten ze dat er niet zo'n redding voor ze was en besloten ze dat ze zelf de 'kamikaze' moesten zijn.
Er is veel meer te vertellen, maar ik ben lui en kan niet geloven dat het drastisch interessant is voor anderen. Oh, trouwens, ik heb gigantisch veel en moeilijk huiswerk. Eergisteren zat ik er twee uur aan te werken. Niet cool! Maarja.
Overleven, iedereen!
maandag 3 september 2007
Auto, essay, concert
Oké, er zijn dingen gebeurd sinds mijn laatste post! Gelukkig ben ik de helft al vergeten dus hoef ik niet te veel te typen.
Ten eerste: auto rijden! Ik heb mijn eerste 'les' achter de rug. Mijn vader en ik gingen naar een verlaten parkeerplaats waar ik rondjes moest rijden. Onze jeep is niet een auto waarbij je hoeft te schakelen dus essentieel was het niet veel moeilijker dan in een botsauto rijden, maar de consequenties van tegen de stoep/een boom/iets willekeurigs aan rijden waren net wat hoger. Gelukkig botste ik niet ofzo. Het was heel erg leuk om te doen, en ik heb nu veel meer waardering voor mensen die kunnen auto rijden.
Ten tweede ben ik naar school geweest. Morgen is er een introductiedag en overmorgen beginnen de lessen, maar ik ging naar school om een essay te schrijven. Na een jaar van mevrouw Risselada les gekregen te hebben voelde ik me aardig zeker over wat ik deed. Het was niet heel moeilijk; ik moest een essay schrijven en de belangrijkste punten in 'Their Lonely Betters' door W.H. Auden noemen. Iedereen die naar Lake Oswego High School kwam en Honors English wilde doen moest zo'n essay maken. Het verbaasde me hoeveel mensen er waren; blijkbaar is naar een andere school gaan best normaal hier. Oh! En het klaslokaal zat VOL boeken. Ik vroeg na afloop of ik er één mocht lenen (Stardust, van Neil Gaiman - onderhand heb ik hem uit en heb ik ook de film gezien) en dat mocht gewoon als ik mijn naam invulde. Mmm. Boeken.
Verder waren we eergisteren bij een andere Nike-familie uit Nederland op bezoek, Peggy en Tim Richmond en hun twee kinderen, Jake (15) en Sammy Jo (12). Ze zijn heel cool en er waren ook gezellige Belgische mensen op bezoek die karaoke gingen doen. Trouwens, de Richmonds wonen hier al anderhalf jaar, en Sammy Jo zei dat ze nog heel veel contact had met haar vrienden uit Nederland, dus dat moet lukken. En Jake zei over alles op school dat het te makkelijk was, dat je met allemaal domme kinderen zit en dat je niet zo heel veel huiswerk krijgt, dus dat moet ook lukken!
Gisteren ging ik met mijn moeder naar een concert van Pete Yorn en Crowded House. Pete Yorn was cool (veel cooler dan ik hem voorgesteld had met zo'n suffe (band)naam) en ik heb nu veel meer bewondering voor hem dan eerst omdat hij zo goed was live. Crowded House was een beetje een teleurstelling. De Amerikaanse hits waren niet dezelfde als in Europa dus ze speelden niet echt liedjes die ik of mijn moeder kenden of leuk vonden. Four Seasons in One Day speelden ze niet. Dat deed me denken aan toen Brand New Seventy Times 7 niet speelde, dat was ook zo jammer. (Als resultaat kreeg ik Seventy Times 7 in mijn hoofd, wat niet echt de bedoeling is bij een concert dat niks met Brand New te maken heeft.)
Wat wél heel cool was was Liam Fin, die met Crowded House meespeelde maar in het begin ook gewoon in zijn eentje allemaal muziek maakte. Dan speelde hij iets en nam hij het tegelijk op zodat het seconden later afspeelde terwijl hij weer iets anders erbij ging spelen. Als gevolg was het echt zo'n 1-man band. Ik was best wel onder de indruk, ook omdat Liam een baard had en toch cool was. Mensen met baarden moeten extra hun best doen om cool te zijn want ik ben het niet eens met een baard hebben. (Voor degenen die zich het nu afvragen: JA, Ron is natuurlijk wel cool.)
Morgen heb ik introductiedag en overmorgen begint school. Ik heb nog maar drie schoolboeken: Japans, AP biologie en pre-calculus. De rest komt nog wel, al zal ik niet zoveel boeken hebben als jullie, arme stakkers. Het zijn wel hele grote, dikke boeken. Trouwens, mijn school begint altijd om 7.10. Wie er jaloers was op hoe weinig boeken ik had mag nu ophouden met jaloers zijn en medelijden gaan geven! Ik moet voor 7 uur al bij de bushalte staan. Welke gek heeft het Amerikaanse schoolsysteem bedacht?
Nouja, jullie allemaal succes met het begin van een nieuw schooljaar! Byebye.
Ten eerste: auto rijden! Ik heb mijn eerste 'les' achter de rug. Mijn vader en ik gingen naar een verlaten parkeerplaats waar ik rondjes moest rijden. Onze jeep is niet een auto waarbij je hoeft te schakelen dus essentieel was het niet veel moeilijker dan in een botsauto rijden, maar de consequenties van tegen de stoep/een boom/iets willekeurigs aan rijden waren net wat hoger. Gelukkig botste ik niet ofzo. Het was heel erg leuk om te doen, en ik heb nu veel meer waardering voor mensen die kunnen auto rijden.
Ten tweede ben ik naar school geweest. Morgen is er een introductiedag en overmorgen beginnen de lessen, maar ik ging naar school om een essay te schrijven. Na een jaar van mevrouw Risselada les gekregen te hebben voelde ik me aardig zeker over wat ik deed. Het was niet heel moeilijk; ik moest een essay schrijven en de belangrijkste punten in 'Their Lonely Betters' door W.H. Auden noemen. Iedereen die naar Lake Oswego High School kwam en Honors English wilde doen moest zo'n essay maken. Het verbaasde me hoeveel mensen er waren; blijkbaar is naar een andere school gaan best normaal hier. Oh! En het klaslokaal zat VOL boeken. Ik vroeg na afloop of ik er één mocht lenen (Stardust, van Neil Gaiman - onderhand heb ik hem uit en heb ik ook de film gezien) en dat mocht gewoon als ik mijn naam invulde. Mmm. Boeken.
Verder waren we eergisteren bij een andere Nike-familie uit Nederland op bezoek, Peggy en Tim Richmond en hun twee kinderen, Jake (15) en Sammy Jo (12). Ze zijn heel cool en er waren ook gezellige Belgische mensen op bezoek die karaoke gingen doen. Trouwens, de Richmonds wonen hier al anderhalf jaar, en Sammy Jo zei dat ze nog heel veel contact had met haar vrienden uit Nederland, dus dat moet lukken. En Jake zei over alles op school dat het te makkelijk was, dat je met allemaal domme kinderen zit en dat je niet zo heel veel huiswerk krijgt, dus dat moet ook lukken!
Gisteren ging ik met mijn moeder naar een concert van Pete Yorn en Crowded House. Pete Yorn was cool (veel cooler dan ik hem voorgesteld had met zo'n suffe (band)naam) en ik heb nu veel meer bewondering voor hem dan eerst omdat hij zo goed was live. Crowded House was een beetje een teleurstelling. De Amerikaanse hits waren niet dezelfde als in Europa dus ze speelden niet echt liedjes die ik of mijn moeder kenden of leuk vonden. Four Seasons in One Day speelden ze niet. Dat deed me denken aan toen Brand New Seventy Times 7 niet speelde, dat was ook zo jammer. (Als resultaat kreeg ik Seventy Times 7 in mijn hoofd, wat niet echt de bedoeling is bij een concert dat niks met Brand New te maken heeft.)
Wat wél heel cool was was Liam Fin, die met Crowded House meespeelde maar in het begin ook gewoon in zijn eentje allemaal muziek maakte. Dan speelde hij iets en nam hij het tegelijk op zodat het seconden later afspeelde terwijl hij weer iets anders erbij ging spelen. Als gevolg was het echt zo'n 1-man band. Ik was best wel onder de indruk, ook omdat Liam een baard had en toch cool was. Mensen met baarden moeten extra hun best doen om cool te zijn want ik ben het niet eens met een baard hebben. (Voor degenen die zich het nu afvragen: JA, Ron is natuurlijk wel cool.)
Morgen heb ik introductiedag en overmorgen begint school. Ik heb nog maar drie schoolboeken: Japans, AP biologie en pre-calculus. De rest komt nog wel, al zal ik niet zoveel boeken hebben als jullie, arme stakkers. Het zijn wel hele grote, dikke boeken. Trouwens, mijn school begint altijd om 7.10. Wie er jaloers was op hoe weinig boeken ik had mag nu ophouden met jaloers zijn en medelijden gaan geven! Ik moet voor 7 uur al bij de bushalte staan. Welke gek heeft het Amerikaanse schoolsysteem bedacht?
Nouja, jullie allemaal succes met het begin van een nieuw schooljaar! Byebye.
Abonneren op:
Posts (Atom)