Leven, de wereld en het universum

Goed! Ik ben nu al heel erg vaak naar school geweest.

...

Wat een deprimerend begin.

Of eigenlijk niet, want elke schooldag brengt nieuwjaar dichterbij! En ja, ik heb door hoe sneu het is om daar 4 maanden van tevoren al naar af te tellen. Dus om even in de wat nabijere toekomst te kijken: 13 oktober komt Litania al! Dat is welgeteld twintig nachtjes slapen. Het leek altijd zo ver weg en nu is het echt dichtbij en dat is heel erg leuk. Alleen volgens mij is dit de tienduizendste post waarin ik vertel dat Litania komt en hoe leuk dat is, dus om maar snel en onopgemerkt van onderwerp te veranderen -

School! Want school is helemaal niet pleonastisch. (Eigenlijk had ik geen idee wat pleonastisch was, maar ik zocht in een Engels/Nederlands online woordenboek 'repetitive' op en het kwam met pleonastisch aanzetten.) Deze opmerking was echter ironisch bedoeld, want schooldagen lijken niet veel te verschillen van elkaar.

Om 6 uur sta ik op en zet ik de computer aan; het is dan 15.00 uur in Nederland. Dan eet ik één of twee kiwi's terwijl ik met mensen praat op MSN, voordat ik opeens merk dat ik weer eens bijna te laat ben om de schoolbus te halen. Op dat moment pak ik snel mijn tas en ren ik naar de bushalte, waar de bus rond 7 uur aankomt. (Ik heb me voor het naar-de-bushalte-rennen trouwens omgekleed, niet dat je denkt dat ik in mijn pyjama op school rondloop. Al heb ik mensen het wel zien doen.) Rond 7.10 kom ik op school aan en is het student-teacher time, wat betekent dat je naar een docent kan voordat de les begint, als je iets niet begrijpt. Het betekent ook dat je toch al op school zit dus net zo goed huiswerk kan maken. Om 7.30 begint de eerste les.

Het is echt saai om alles vanaf daar in detail te beschrijven, maar ik kan wel meegeven dat de lessen een anderhalf uur lang zijn en dat we er vier op een dag hebben. In de korte pauze na de eerste les is er tijd voor club activiteiten of gewoon niks als je die dag geen club meeting hebt. Ik ben in de Japanse en de internationale club gestapt, al is er een klein beetje een dilemma want ze hebben allebei hun volgende club meeting op donderdag. Je hoeft trouwens niet lid te worden van een club.

Om 14.40 is de laatste les afgelopen. Dan heb je even tijd om naar je kluisje te gaan voordat de schoolbus om 14.50 vertrekt. Rond 15.03 ben ik meestal thuis. Het is uit deze post echt overduidelijk geworden dat ik een digitaal horloge heb en er veel op kijk.

Japans is en blijft een geweldig vak. Echt. Ik wil de hele dag Japans hebben, of elke dag. De lessen zijn gewoon nooit saai. Na Japans komt study hall op het lijstje van leuke lessen - wat niet eens les is, maar gewoon een zelfstudie anderhalf uur. Heel leuk en gezellig, trouwens. Ik zit dan bij twee meisjes, Maddis en Marissa. Ze zijn heel cool en ze proberen mijn accent over te nemen, wat soms ten koste gaat van mijn huiswerktijd, maar veel grappiger is. Een paar keer geleden gingen we met geurstiften snorretjes op elkaar tekenen.

Engels is abominabel. We moeten veel te snel lezen. Normaal gezegd zou ik dat niet erg vinden, maar we lezen een boek - The Adventures of Huckleberry Finn, door Mark Twain - dat vol met dialecten zit en helemaal niet makkelijk om door te lezen is. Eigenlijk zou ik het nu aan het lezen moeten zijn maar ik stel het uit want het is niet boeiend. (Nóg minder boeiend dan een gigantisch verhaal over mijn schoolleven typen, moet je je voorstellen!)

Misschien heeft iemand uit deze post opgemaakt dat schoolleven ook in Amerika saai is. Die persoon heeft een geweldig analytisch vermogen.

Oh, trouwens, mijn Nederlands-spullen van wereldschool zijn aangekomen, dus ik kan ook aan mijn Nederlands huiswerk beginnen. Yes!

Nu is het tijd om me te verdiepen in Huckleberry Finn. Doei, iedereen.