Auto, essay, concert

Oké, er zijn dingen gebeurd sinds mijn laatste post! Gelukkig ben ik de helft al vergeten dus hoef ik niet te veel te typen.

Ten eerste: auto rijden! Ik heb mijn eerste 'les' achter de rug. Mijn vader en ik gingen naar een verlaten parkeerplaats waar ik rondjes moest rijden. Onze jeep is niet een auto waarbij je hoeft te schakelen dus essentieel was het niet veel moeilijker dan in een botsauto rijden, maar de consequenties van tegen de stoep/een boom/iets willekeurigs aan rijden waren net wat hoger. Gelukkig botste ik niet ofzo. Het was heel erg leuk om te doen, en ik heb nu veel meer waardering voor mensen die kunnen auto rijden.

Ten tweede ben ik naar school geweest. Morgen is er een introductiedag en overmorgen beginnen de lessen, maar ik ging naar school om een essay te schrijven. Na een jaar van mevrouw Risselada les gekregen te hebben voelde ik me aardig zeker over wat ik deed. Het was niet heel moeilijk; ik moest een essay schrijven en de belangrijkste punten in 'Their Lonely Betters' door W.H. Auden noemen. Iedereen die naar Lake Oswego High School kwam en Honors English wilde doen moest zo'n essay maken. Het verbaasde me hoeveel mensen er waren; blijkbaar is naar een andere school gaan best normaal hier. Oh! En het klaslokaal zat VOL boeken. Ik vroeg na afloop of ik er één mocht lenen (Stardust, van Neil Gaiman - onderhand heb ik hem uit en heb ik ook de film gezien) en dat mocht gewoon als ik mijn naam invulde. Mmm. Boeken.

Verder waren we eergisteren bij een andere Nike-familie uit Nederland op bezoek, Peggy en Tim Richmond en hun twee kinderen, Jake (15) en Sammy Jo (12). Ze zijn heel cool en er waren ook gezellige Belgische mensen op bezoek die karaoke gingen doen. Trouwens, de Richmonds wonen hier al anderhalf jaar, en Sammy Jo zei dat ze nog heel veel contact had met haar vrienden uit Nederland, dus dat moet lukken. En Jake zei over alles op school dat het te makkelijk was, dat je met allemaal domme kinderen zit en dat je niet zo heel veel huiswerk krijgt, dus dat moet ook lukken!

Gisteren ging ik met mijn moeder naar een concert van Pete Yorn en Crowded House. Pete Yorn was cool (veel cooler dan ik hem voorgesteld had met zo'n suffe (band)naam) en ik heb nu veel meer bewondering voor hem dan eerst omdat hij zo goed was live. Crowded House was een beetje een teleurstelling. De Amerikaanse hits waren niet dezelfde als in Europa dus ze speelden niet echt liedjes die ik of mijn moeder kenden of leuk vonden. Four Seasons in One Day speelden ze niet. Dat deed me denken aan toen Brand New Seventy Times 7 niet speelde, dat was ook zo jammer. (Als resultaat kreeg ik Seventy Times 7 in mijn hoofd, wat niet echt de bedoeling is bij een concert dat niks met Brand New te maken heeft.)

Wat wél heel cool was was Liam Fin, die met Crowded House meespeelde maar in het begin ook gewoon in zijn eentje allemaal muziek maakte. Dan speelde hij iets en nam hij het tegelijk op zodat het seconden later afspeelde terwijl hij weer iets anders erbij ging spelen. Als gevolg was het echt zo'n 1-man band. Ik was best wel onder de indruk, ook omdat Liam een baard had en toch cool was. Mensen met baarden moeten extra hun best doen om cool te zijn want ik ben het niet eens met een baard hebben. (Voor degenen die zich het nu afvragen: JA, Ron is natuurlijk wel cool.)

Morgen heb ik introductiedag en overmorgen begint school. Ik heb nog maar drie schoolboeken: Japans, AP biologie en pre-calculus. De rest komt nog wel, al zal ik niet zoveel boeken hebben als jullie, arme stakkers. Het zijn wel hele grote, dikke boeken. Trouwens, mijn school begint altijd om 7.10. Wie er jaloers was op hoe weinig boeken ik had mag nu ophouden met jaloers zijn en medelijden gaan geven! Ik moet voor 7 uur al bij de bushalte staan. Welke gek heeft het Amerikaanse schoolsysteem bedacht?

Nouja, jullie allemaal succes met het begin van een nieuw schooljaar! Byebye.